Help ik word afgewezen!

Waarschijnlijk herkennen sommigen zich hierin. Je doet wat je kunt en denkt daardoor bij iemand in de gunst te komen maar dat lukt om de een of andere reden niet en dat raakt je, je voelt je afgewezen. Je denkt dat je niet je best gedaan hebt en voelt je schuldig. Waar komt dat gevoel vandaan?

Ik blijf bij mezelf, dit is wat ik meemaakte. Als kleine jongen werd ik van nature naar mijn vader toegetrokken, had ik het verlangen om een knuffel te krijgen of een aai over mijn bol. Maar waar ik tegenaan liep, was een man die hier niet tegemoet aan kon komen. Toen ik er niet in slaagde om met hem een binding aan te gaan, maakte ik mezelf het verwijt dat het aan mij lag dat het niet lukte. Wat scheelde er met mij dat mijn vader mij niet knuffelde? Dit gaf me het gevoel dat hij niet van me hield. In een poging om toch zijn aandacht te krijgen probeerde ik de perfecte zoon te worden of ik zette me af en ontkende heimelijk mijn verlangen naar zijn goedkeuring.

Ik voelde me afgewezen en ik heb daar lang last van gehad. Ik deed of het me niet kon schelen maar van binnen was de pijn groot. Het heeft jaren tijd geduurd eer ik begreep wat de afwijzing van toen met mij gedaan had. En het was niet meer mijn vader die me afwees maar elke keer een ander. Totdat ik in de gaten kreeg dat ik het gedrag van mijn vader geperfectioneerd had door mezelf keihard af te wijzen bij het minst of geringste. En daar was ik heel goed in geworden.

Nu zoveel jaren later zie ik dat mijn vader zelf worstelde met zijn kwetsbaarheid, hij kon om de een of andere reden niet anders omdat hij dit ook niet geleerd had van zijn vader.

Door te herkennen wat ik steeds deed kon ik uiteindelijk érkennen wat de afwijzing van toen met me doet en door dit te accepteren hoefde het zich niet meer te herhalen en kon de verwerking beginnen.

Sommige dingen zitten zo enorm verweven in ons (familie) systeem en lijken lastig te doorgronden of te verwerken. Maar als we dat niet doen zullen dingen zich alleen maar herhalen van generatie op generatie. En daar zit niemand op te wachten.

Het lijkt misschien een kluwen ruwe garen maar geloof me ontwikkelt, is het nog maar een draad.