Het pad van relatie(s) deel 1

Ingegeven door wat ik  gezien heb bij mijn ouders en vooral wat ik meegemaakt heb in mijn eigen ex-relatie(s) ben ik me steeds meer gaan verdiepen in het pad van relaties. Het heeft geleid tot bepaalde conclusies en vooral heel veel wijze en soms pijnlijke lessen die nodig waren om daar te geraken waar ik nu gekomen ben en die me in staat stellen om mensen juist op dit vlak van dienst te kunnen zijn. Het is een voorrecht om bij zoiets delicaats als een relatie betrokken te zijn en daar waarde aan toe te kunnen voegen.

Onjuiste relaties verergeren de misstanden en onheuse patronen uit het verleden. Leren is vaak pijnlijk. Je kunt en moet een betere keuze maken. Maar om die keuze te kunnen maken, moet je kunnen vragen om wat je wilt. Als je je een ander laat voorschrijven op welke voorwaarden de relatie gebaseerd is, moet je niet verrast zijn als je vast blijft zitten in een situatie waarin jou geen recht wordt gedaan.

Jouw gevoel vertelt je wat goed is en wat niet. Zeg wat je wilt, spreek jouw waarheid en wees vastberaden je eigen genezing toegedaan. Alleen door jezelf consequent serieus te nemen en te eerbiedigen, kun je een partner aantrekken die bereid is dat ook te doen.

De meeste relaties lopen op de klippen zodra men zichzelf laat zien. De belofte ‘elkaar lief te hebben in voor- en tegenspoed’ is voor de meeste mensen een oefening in absurditeit, want veel mensen gaan trouwen zonder dat ze de tijd genomen hebben elkaar te leren kennen. Om die reden zou elk stel eerst met succes drie jaar moeten samenwonen voordat men over trouwen gaat denken. Veel relaties zullen die driejarige periode van wederzijds onderzoek niet overleven.

Onthoud dat degene die voor je staat niet altijd is wat hij of zij lijkt. De sprookjesprins kan een onzekere geweldpleger in vermomming zijn, en wie je troost en steun biedt kan een wolf in schaapskleren zijn. Kijk altijd verder dan het uiterlijk. Er zullen er velen naar je toe komen die beweren degene te zijn om wie je gevraagd hebt, maar slechts één is de ware. Meestal is dat niet degene die zich met een heleboel spektakel presenteert. In de meeste gevallen is het een eenvoudig en onopvallend mens, iemand die geen grote woorden gebruikt of grote geschenken belooft, maar je hand pakt en je onbevreesd in de ogen kijkt.

Kies je partner weloverwogen. Als je iemand kiest die te langzaam danst, kan dat je tegenhouden. Als je iemand kiest die te snel danst, breek je wellicht je enkel bij je pogingen hem of haar bij te houden. Zoek een partner die even snel danst als jij, iemand die je aanvult en helpt je potentieel te verwerkelijken. Zoek een partner die je kunt stimuleren en bijstaan. Dan kunnen jullie zonder strijd samen zijn en kan jullie relatie voor beiden een heilzame werking hebben.

In een gezonde relatie houdt men zich buiten het creatieve proces van de ander. Zelfs wanneer men met elkaar samenwerkt, heeft men wegen gevonden om elkaars autonomie te verhogen. Pas als je partner en jij die autonomie hebben, en tijd en ruimte krijgen om te groeien, kun je respect oproepen bij elkaar. Autonomie is echter maar één ingrediënt. Een gezamenlijk ideaal is van even groot belang. Jij en je partner moeten gemeenschappelijke dromen, waarden en aspiraties hebben. Je moet een beeld hebben van een leven waarin je als paar optreedt.

Wanneer ofwel de autonomie ofwel de gezamenlijke visie zwak vertegenwoordigd is, kan de relatie niet gedijen. Zonder voldoende autonomie worden jij en je partner niet tot groei uitgedaagd. Bij een zwakke gezamenlijke visie wordt je emotionele band met je partner aangetast en zie je steeds minder waarom je bij elkaar bent. Met geen van beiden extremen schiet je iets op. Jij en je partner moeten je als stel maar ook als individu uiten. In een gezonde relatie is men zichzelf en de relatie in gelijke mate toegedaan, zowel als wat diepgang als wat intensiteit betreft.