Liefde is eeuwig We gaan op verschillende manieren relaties met elkaar aan: als kinderen, ouders, broers en zussen, vrienden, collega’s, ...
Liefde is eeuwig
We gaan op verschillende manieren relaties met elkaar aan: als kinderen, ouders, broers en zussen, vrienden, collega’s, leraren, leerlingen. Niet de vorm van de relatie is van belang, maar de liefde die in die vorm schuilt. Relaties veranderen voortdurend van vorm. Kinderen groeien op en worden ouders; vrienden gaan uit elkaar; geliefden maken het uit; en zo gaat het maar door. Geen enkele vorm blijft hetzelfde. De groei moet doorgaan. Vormen moeten komen en gaan. Dat is de bitterzoete realiteit van het leven. Als je aan de vorm gaat hechten, of de liefde weggooit louter omdat de vorm verandert, lijd je daar onnodig onder. De uitdaging is juist dat je de vorm laat gaan, maar de liefde vasthoudt. Liefde is eeuwig. Ze is onbegrensd. Ze kan niet door tijd of ruimte worden bepaald. Liefde is steeds zichzelf. Ze verandert niet. De vorm die de liefde aanneemt kan veranderen, maar de liefde zelf verandert niet.
We ontzeggen ons maar al te vaak de liefde die we voor elkaar voelen wanneer de vorm verandert. Dat is simpelweg de zoveelste vorm van gehechtheid aan de vorm. Daarmee zeggen we:’ Ik moet op die bepaalde manier liefde krijgen, anders hoef ik het helemaal niet.’ Dat is kinderachtig. Naarmate we ouder worden, gaan we beseffen dat we de dingen niet altijd precies zo kunnen krijgen als we ze willen, vooral niet wanneer er anderen bij betrokken zijn.
De overeenkomst beëindigen
Wanneer je besluit uit elkaar te gaan, doe dat dan alsjeblieft liefdevol, zonder vast te houden aan de verontwaardiging of wrok. Het is niet makkelijk als een relatie eindigt of van vorm veranderd en mildheid – van beide kanten – is buitengewoon belangrijk wil het voor beiden genezend zijn. Wees dankbaar voor wat je samen geleerd en ervaren hebt. Wees je bewust van de kwesties die jullie uit elkaar dreven en neem de verantwoordelijkheid op je voor jouw aandeel daarin. Als je een nieuwe relatie begint, wees je er dan van bewust wanneer vergelijkbare kwesties de kop opsteken en kijk of je die dan ruimhartiger en verantwoorder tegemoet kunt treden. Liefde en vrijheid gaan hand in hand. Je kunt de liefde niet eeuwig in een bepaalde vorm gieten. Ze moet zich losbreken van elke vorm, elke conditie, wil ze ooit volledig zichzelf worden. Gun de ander de vrijheid te zijn wie hij/zij is, dan komt de vorm vanzelf. Probeer die vrijheid weg te nemen, en de vorm wordt voor jullie beiden een gevangenis.
De vrijheid om lief te hebben
Liefde en vrijheid zijn niet te scheiden. Je kunt niet liefhebben als je geen keuze hebt. Elke vorm van dwang is een aanval, niet alleen op de vrijheid, maar op de liefde zelf, omdat er geen liefde kan bestaan wanneer je de vrijheid om te kiezen verliest. De grote tragedie van de liefde is niet dat je wellicht verkiest niet bij je partner te zijn. Dat is misschien wel treurig, maar niet tragisch. De ware tragedie is dat jij en je partner wellicht bij elkaar blijven of apart blijven omdat je gelooft dat je geen andere keuze hebt. Als er liefde is, moet er keuzevrijheid zijn. Het vraagt moed om die vrijheid te geven en te krijgen. Maar dat is de aard van de liefde. En mensen die van elkaar houden onder alle condities en omstandigheden, bij alle ups en downs van het leven, in alle vormen waarin de liefde zich kan uiten, zijn onmetelijk geduldig en moedig.
De liefde die je voelt verminderd naarmate je meer behoefte hebt er greep op te hebben. Je behoefte aan controle legt iets wat zonder voorwaarden moet zijn voorwaarden op. Als je voorwaarden stelt aan de liefde, voel je de voorwaarden, niet de liefde. Je krijgt met de vorm te maken, niet met de inhoud.
Scheiding
Op de keper beschouwd beëindigen relaties zichzelf. Er wordt simpelweg geen energie en aandacht meer aan gegeven. De weg naar de echtscheiding begint met de erkenning dat men geen gezamenlijke doelstelling meer heeft en geen wederzijdse aantrekkingskracht meer voelt. Niet alle relaties hoeven op een huwelijk uit te lopen. Soms gaat het om iets tijdelijks waar je wat van leert, en duurt het een paar maanden of een paar jaar. Helaas trouwen veel mensen al voordat ze diep in hun hart weten dat ze een partner voor het leven hebben gevonden. Zolang beide betrokkenen de vergissing toegeven, kan dat echter geen kwaad. Je bewijst niemand een dienst door je ervoor te schamen dat je huwelijk een vergissing was. Talloze mensen maken die vergissing. Sommige mensen lijden onder hun vergissingen en blijven aan een relatie vasthouden, ook als de heiligheid allang verloren is gegaan. Anderen willen te snel onder een relatie uit, voordat ze hun les geleerd hebben en de zaken met hun partner hebben afgerond. Er is niets nieuws onder de zon. Een scheiding ontstaat in eerste instantie, net als een huwelijk, in het hart van de partners. Het is een organisch losmaakproces. Wanneer twee mensen samen tot het uiterste zijn gegaan, zo ver als ze kunnen of willen, is echtscheiding de enige humane oplossing. Het is immoreel om te proberen een ander tegen zijn of haar wil vast te houden. In het gunstigste geval vindt de scheiding plaats in een sfeer van dankbaarheid jegens de partner voor de tijd die met elkaar hebt doorgebracht. In die zin is het niet slechts een scheiding, maar ook een voltooiing.