Uiteraard volg ik al weken het nieuws over het Coronavirus zoals het zich verspreid heeft van China naar de rest van de wereld en ervoor zorgt dat al die maatregelen die andere landen hebben toegepast zijn nu van toepassing zijn op mijn leven.
Logisch dat mijn bewegingsvrijheid ernstig beperkt wordt en dat me zelf het werken onmogelijk gemaakt wordt omdat dat niet verstandig is voor mezelf of voor de ander(en).
Ik kan er niet boos om worden integendeel ik leef mee met de mensen die het in het hart treft, zij die de ziekte hebben opgelopen en vechten voor hun leven en zij die vanuit de zorg voor het leven van deze mensen de klok rond knokken voor wat ze waard zijn want zorg dat komt uit je hart en dat is wat nu nodig is.
Natuurlijk kun je je druk maken over een wc-rol of over het feit dat iemand daar een hoop van in huis heeft moeten halen maar daar gaat het niet om. We doen wat we doen als we in paniek verkeren dat is een oerinstinct dat maar langzaam uitsterft.
En dan zijn er nog hele volksstammen die menen grappen te moeten maken over deze vreselijke ziekte. Ook dat is begrijpelijk want wij mensen willen alles graag luchtig houden en met humor proberen met een moeilijke situatie om te gaan.
De kunst zit hem voor mij in het niet oordelen maar mijn energie en focus te richten op dat wat nu onze aandacht het hardst nodig heeft. Zorgzaamheid voor de ander en het ontwikkelen van bewustzijn zodat we met deze uitdaging op een menswaardige manier kunnen omgaan en omzetten in iets positiefs.
Daar kunnen we alle liefde en kracht bij gebruiken, en het zal ons lukken!
