De een vindt het helemaal het einde terwijl de ander het al Spaans benauwd krijgt bij de gedachte. Wat maakt dat iemand wil ondernemen in plaats van in loondienst te werken? Wat ziet iemand die onderneemt niet wat de ander wel ziet of andersom?
Als ik voor mezelf spreek dan kan ik me niet anders heugen dan dat ik altijd de wens heb gehad om mijn eigen baas te zijn zelfs toen ik in loondienst werkte. Niet dat ik niet goed functioneerde onder een baas, nee integendeel zelfs, ik had juist het gevoel dat ik nog beter zou kunnen als ik mijn eigen koers zou mogen varen en dat was mijn stimulans om zelfstandig te worden.
Toen ik voor het eerst ondernemer werd, zag ik geen beren op de weg, die bestonden niet en die wilde ik ook niet zien in al mijn enthousiasme want die kon ik niet gebruiken, die remden me alleen maar af of zouden me verhinderen om de volgende stap te zetten wat die ook mocht zijn. Je kunt namelijk van alles verzinnen waarom iets géén goed idee is als je daar eenmaal mee begint duurt het wel even eer je daar mee klaar bent.
Het is veel motiverender om te bedenken waarom iets wél een goed idee is om erachteraan te gaan. Dat zorgt voor een gevoel van flow, alles, althans heel veel valt dan op de plek en je barst van de energie. Het voelt dan niet als werken maar als waarde toevoegen aan je eigen leven en dat van de ander. In mijn geval heeft het me veel dichter bij de kern gebracht van de mens die ik in wezen ben.
Ik ben uiteraard meer dan een ondernemer want op de eerste plaats ben ik een mens en dat is de reden dat ik de mens achter de ondernemer kan zien en begrijpen. Ik weet wat er allemaal op zijn of haar bordje ligt en waar ze mee moeten dealen en vooral hoe moeilijk het kan zijn om bepaalde keuzes of beslissingen te moeten nemen. Ik weet hoe fijn het kan zijn om hier met iemand over te sparren die aanvoelt waar jij bent. Iemand die jou met name je blinde vlekken kan laten zien zonder je af te remmen in je onderneMenschap. Iemand zoals ik.
