Hoe kun je makkelijker van binnenuit leven?
Om dat beter te kunnen zou je de drie principes kunnen hanteren die je daarbij kunnen helpen. Het eerste principe is dat je erkent dat je emoties en gevoelens hebt en dat al je emoties en gevoelens van waarde zijn. Dat is voor mij nogal een worsteling geweest. Door het onbegrip vroeger en het oordeel dat het zelfzuchtig is om met jezelf bezig te zijn, moest ik veel van mijn emoties ontkennen of wegstoppen. Zo heb ik geleerd dat je niet mag huilen als jongen. Dat boosheid niet goed is en jaloezie een zonde is. Dat je vooral blij en dankbaar moet zijn. Vandaar dat ik altijd probeerde de lolbroek uit te hangen thuis. Als bepaalde gevoelens er niet kunnen zijn, kun je er ook niet naar luisteren. Je kunt niet met aandacht aanwezig zijn bij je gevoelswereld, terwijl je jezelf afvraagt: wat voel ik nu echt? Met als gevolg dat je steeds banger wordt voor je authentieke gevoelens. Het is niet de vraag of je gevoelens hebt, het is de vraag hoe je ermee omgaat. Het is van essentieel belang dat je ze erkent, ernaar leert luisteren en je unieke gevoelswereld hebt.
Het tweede principe is dat je woorden geeft aan wat er in je omgaat. Woorden die opborrelen vanuit je hart en niet de feitelijkheden weergeven, zoals ik dit als kind vroeger de volwassenen hoorde doen. Ik heb hierin veel moeten leren. Ik had (en heb nog weleens) de neiging te verwoorden wat ik dacht (denk) dat anderen willen horen. Ik vind het nog steeds niet gemakkelijk om kwetsbaar te zijn en die woorden te vinden die mijn gevoelens het dichtst benaderen, maar deze moeiten wegen niet op tegen de rijkdom die het verwoorden van mijn binnenwereld geeft. Taal die jouw binnenwereld uitdrukt is een heel rijke taal, die meer dan de moeite waard is te leren. Jouw belevingen, de door jou gekozen woorden zijn van grote waarde, want ze vertellen over wie jij bent; je wordt pas écht als je jouw leven verwoordt zoals dat in werkelijkheid is.
Er is nog een derde principe en dat gaat over ons lichaam. Met je lichaam geef je expressie aan je gevoelens: met je gezicht, je lichaamshouding en je gebaren communiceer je (non-verbaal) wat je voelt. Dankzij je lichaam kun je de ander aanraken en voelen. Je lichaam is de drager van je gevoelswereld en geeft deze gevoelens op verschillende manieren weer. Zo weet je buikgevoel dat er ‘iets niet pluis’ is en weet je hart hoe pijnlijk een verbroken relatie kan zijn. Je lichaam is superintelligent, want het onthoudt al je ervaringen: het heeft een ‘biografisch’ geheugen. Ik heb gemerkt dat het voor velen een openbaring is om zo naar hun lichaam te luisteren en hoe verrijkend de mogelijkheden zijn om meer over jezelf te ontdekken. Dankzij je lijf kun je spreken, denken, ordenen, plannen en in beweging komen. Daarom is erkennen van je lichaam met al zijn potenties en luisteren naar je lichaam zo belangrijk voor gevoelstaal.
Gevoelstaal gaat dus over deze drie elementen: luisteren naar je binnenwereld, luisteren naar je lichaam en woorden geven aan wat er in jou is. Dicht bij jezelf leven, vanuit jezelf, is de beste manier om je persoonlijke relaties te verdiepen. Je wilt niet meer gaan voor oppervlakkigheid maar voor écht contact. Ik geloof dat we hechte gemeenschappen kunnen bouwen als we ons unieke verhaal gaan delen: elkaar inspireren door het echte verhaal, zelfs als dit zo anders lijkt dan wat je vertrouwd is. Ik geloof in wonderen van ontMoeten.
Verliefdheid is eigenlijk een bijzonder merkwaardig verschijnsel. Ineens is er die ene persoon die bijna licht lijkt te geven te midden van de grauwe meerderheid van medemensen. Hij of zij straalt gewoon aantrekkingskracht uit. Ze is leuk, lief, schattig, sexy, mooi, slim, hartelijk, warm en puur. Ze is doortastend of juist vertederend afwachtend, heel erg open of juist intrigerend gesloten, lekker makkelijk over seks of juist heel zuiver in het aangeven van haar grenzen. Ik geef hier al aan hoe sommige kwaliteiten van de geliefde meteen naar een positieve interpretatie omgebogen kunnen worden. En dat gebeurt wederzijds: hij is stoer of juist vertederend onzeker, hij is ervaren en doortastend op seksueel gebied of juist heel kwetsbaar en puur, hij is heerlijk zelfverzekerd en regelt alles, of hij kan zichzelf opzijzetten en heel veel ruimte geven.
Zie je, het spel van projecteren is vanaf het allereerste begin volop aan de gang. Er is totaal geen ruimte voor een min of meer objectieve afweging of deze vrouw of man wel geschikt is om nader contact mee te zoeken. Zodra de attractie van de verliefdheid toegeslagen heeft, wordt alles naar de verliefdheid toe geïnterpreteerd. Zelfs als je nog wel in staat bent om bepaalde nadelen van iemand waar te nemen, zijn ze meteen zo onbetekenend in vergelijking met de enorme fantastische kwaliteiten van de ander dat ze meteen genegeerd worden. We hebben daar zelfs een uitdrukking voor: ze worden bedekt met ‘de mantel der liefde’. Een andere uitdrukking zegt ongeveer hetzelfde maar is iets minder vriendelijk:’ liefde maakt blind’.
We zitten gevangen in een dilemma van hoop op erkenning en angst voor afwijzing, en zelfafwijzing anderzijds. Omdat de oorzaak van deze fundamentele hoop en vrees is gelegen in de aard van de relatie die we met onszelf hebben, of anders gezegd, in ons zelfbeeld, onze identiteit. Die heeft namelijk een structuur die geheel bepaald wordt door zelfafwijzing. Dit zou je ook het negatieve geloof kunnen noemen.
Dit voert terug naar ons kind zijn. Niemand wordt met een negatief geloof geboren. Toch heeft iedereen het. We leren het tijdens de eerste tien jaar van ons leven. Als baby heb je nog geen negatief beeld of zelfafwijzend beeld omdat er simpelweg nog geen bewustzijn is maar rond anderhalf begint de ontwikkeling van een mentaal zelfbeeld en dat gaat meestal samen met de taalontwikkeling en zodat ouders merken dat er een begin van functionele communicatie met het kind mogelijk is, begint ook het eigenlijke ‘opvoeden’ dat wil zeggen nu begint het aan-en afleren en ervaart het kind dat het niet meer onvoorwaardelijk gekoesterd wordt zoals in de baarmoeder. Bijvoorbeeld flesje leegdrinken is waardering oogsten, niet leegdrinken is bezorgdheid van de moeder voelen en dat gaat met bijvoorbeeld verder met plasje op potje is goed, plasje ernaast is afkeuring etc.
De eerste momenten van zelfbewustzijn bij een kind ontstaan door het beëindigen van de aanvankelijke en vanzelfsprekend totale aanvaarding, en het beginnen met afwijzen en corrigeren van onwenselijk gedrag. Het kind leert dat het niet goed genoeg is zoals het is maar eerst moet voldoen aan voorwaarden om zich goed of gewenst te mogen voelen. Hoewel dit dus een heel normaal ontwikkelingsproces is, moeten we niet onderschatten welke diepe angsten er bij het kind mee gemoeid kunnen zijn. Alle diepe gevoelens van afhankelijkheid die we als volwassenen soms kunnen voelen, bijvoorbeeld in een verstoorde liefdesrelatie, vinden hun oorsprong in deze begintijd van de opvoeding.
Iedereen heeft de eerste jaren van zijn of haar leven doorgebracht in werkelijk afhankelijkheid en in een existentiële angst voor verlating, en in wezen ook doodsangst. Geen wonder dat er zovelen er de rest van hun leven bang voor zijn en proberen deze zo goed mogelijk bedekt te houden. Angst is de diepste kracht achter ons levenslange streven naar liefde en erkenning van anderen.
Ga bij jezelf eens de relatiecrises na die je hebt meegemaakt in je leven. Probeer die ellende weer te voelen, die beknelling, die angst om de ander te verliezen, die kwellende hoop en onzekerheid of de ander jou wel wil. Zie dat schrijnende gevoel van nodig hebben en niet zónder kunnen, die frustrerende machteloosheid, die gevoelens van falen en van zwakheid, van schuld en verwijt. Als je deze gevoelens nauwkeurig onderzoekt, dan zie je dat in die pijn, elk gevoel van eigenwaarde verdwenen is. Dat is het negatieve geloof, je diepste zelfafwijzing.
Het negatieve geloof is dus niet de rationele opvatting die je als volwassene over jezelf hebt. Je weet waarschijnlijk best dat je niet totaal waardeloos bent, dat je goed bent in sport, of slim bent en ontwikkeld, beschaafd en sociaalvoelend, dat je kunt liefhebben en zorgdragen voor degenen die je liefhebt. Maar als de geliefde je in de steek laat, of je bent te lang alleen zonder liefde en erkenning, dan kan ineens dat gevoel van waardeloosheid de kop opsteken, en van angst, minderwaardigheid en mislukking. Op dat moment heb je totaal niets aan de wetenschap dat je best een goed en aardig mens bent, want het gevoel van zelfafwijzing is gewoon veel sterker. Dat is je negatieve geloof en de kern van je zelfbeeld.
Ouders willen over het algemeen dat hun kinderen zich op een bepaalde manier gedragen: goede cijfers halen op school, en daarna studeren of een goede baan vinden. Dat lijkt heel logisch. Maar vaak wordt die vraag gevoed door gevoelens van schuld of gebrek aan eigenwaarde van de ouders zelf.
Ouders willen dat het bewijs voor hun eigen waarde wordt geleverd door hun kinderen. Maar als een kind er andere ideeën op nahoudt en niet het pad lijkt te willen volgen dat de ouders voor het hebben uitgestippeld, dan gaan ouders soms op zoek naar hulp om hun kroost weer op het ‘rechte’ pad te krijgen. Het is voor de meeste ouders een angstige gewaarwording wanneer hun kind niet lijkt te voldoen aan de maatschappelijke norm.
Als de ouders dan voor hulp komen, is het zaak dat eerst werk met de ouders gedaan moet worden want wat eerst moet veranderen, is de perceptie die de ouders hebben van het probleem. Als de ouders bereid zijn hun eigen angsten, overtuigingen en gebrek aan liefde voor zichzelf te onderzoeken, zal in veel gevallen het gedrag van het kind op natuurlijke wijze mee veranderen.
Ze maken namelijk deel uit van hetzelfde gezinssysteem. De kernovertuigingen van het kind-dat het niet goed genoeg bijvoorbeeld- vereisen versterking door middel van bewijzen. De kernovertuiging van de ouders-dat ook zij niet goed genoeg zijn, bijvoorbeeld-vragen ook om bewijzen, en daarin voorziet het gedrag van het kind in ruime mate. De schreeuw om liefde van het kind wordt beantwoord door de schreeuw om liefde van de ouders, en het resultaat is een conflictsituatie. Als de ouders erin slagen hun eigen problemen aan te pakken, hoeven ze niet langer te vragen om liefde, maar kunnen ze liefde gaan geven. En doordat de relatie van beide ouders met zichzelf wordt getransformeerd, volgt op natuurlijke wijze ook een verandering in de relatie tussen ouder en kind, en vaak is het effect al verrassend snel te merken.
Ten tweede is het zo dat wanneer de ouder hun werk doen en leren begrijpen wie ze in waarheid zijn, dat alles gebeurt ter wille van hun innerlijke vrede en geluk en dat er nooit iets verkeerd gaat, ze dan veel kalmer kunnen reageren wanneer hun kind zich weer eens te buiten gaat aan probleemgedrag.
Het ongepaste gedrag van het kind wordt dan niet langer gezien als ‘verkeerd’, maar als een vraag om liefde. Wanneer een ouder niet negatief reageert op het gedrag van het kind, zal hij of zij niet langer de spiegel zijn waarin het kind de schuld herkent waar het naar op zoek is als bewijs voor zijn eigen gebrek aan eigenwaarde. Met andere woorden, de ouders hebben de cirkel van actie bewijs reactie doorbroken. Hierdoor is het kind niet langer in de gelegenheid de eigen schuldverslaving te voeden, en de bewijzen voor zijn of haar slechtheid stapelen zich niet langer op. De onderliggende overtuigingen worden niet langer gevoed.
Ten derde zal het kind de verandering in de ouders opmerken en nieuwsgierig zijn naar de oorzaak van die verandering. Misschien is het kind zelfs nieuwsgierig genoeg om dit zelf ook te willen proberen. Goede voorbeelden doen over het algemeen goed volgen.
Wil jij wellicht ook een goed voorbeeld zijn en graag iets veranderen in jouw gezinsdynamiek dan kan het nuttig zijn om nu een gratis afspraak te maken want je doet het niet alleen voor jezelf maar ook voor je naasten. Vul het contactformulier in of bel gewoon, stel niet uit wat er nu in je opkomt.
Veel mensen op deze aarde hebben een krachtige overtuiging genaamd slachtofferschap. Slachtoffer van hun ouders, hun kinderen, hun baas, het weer, de economie of wat hun in hun jeugd is overkomen. Slachtofferschap is een patroon en velen van ons zijn verslaafd aan het gevoel van slachtofferschap.
Dat lijkt hard maar de waarheid is anders want door slachtoffer te blijven zijn we hard voor onszelf iedere keer opnieuw. Het is namelijk zo dat we zelf kiezen wat de betekenis is van wat we meegemaakt hebben. Het gevoel van verdriet of pijn komt nooit voort uit een feit maar uit mijn interpretatie van dat feit.
Iets is van zichzelf niet goed of kwaad, dat wordt het door ons denken. Maar wie zal deze waarheid accepteren zonder de minste tegenwerping: Ja, maar….?
Het heeft mij ook enige tijd gekost maar ik ontdekte dat de problemen en uitdagingen waar ik voor stond een stuk overzichtelijker werden als ik écht mijn verantwoordelijkheid accepteerde en niet langer geloofde dat ik slachtoffer was.
Zolang je die verantwoordelijkheid niet neemt, zul je blijven zoeken naar bewijzen voor je oude overtuigingen. Dus als ik een andere werkelijkheid wil leven dan moet ik mijn denkwereld veranderen. Ik moet veranderen wie ik denk te zijn.
Indien jij ook graag de verantwoordelijkheid over jouw leven wil nemen in plaats van ervoor te kiezen slachtoffer te blijven en je kunt daar hulp bij gebruiken dan lijkt het me een goed plan om een gratis afspraak te maken. De betekenis hiervan kan zeer groot zijn. Vul het contactformulier in of bel 06-25036388.
Er is een onbewust deel van onze identiteit, bestaande uit een reeks kernovertuigingen, dat zich voor een groot deel aan onze waarneming onttrekt. Maar toch is het deze verzameling overtuigingen die van invloed is op ons gedrag, en die letterlijk bepaalt wat we voelen en beleven. Dit is het zelf met de kleine -z-, oftewel het ego. Deze set overtuigingen is wat ik denk dat ik ben.
Velen van ons zijn zich er niet eens van bewust dat zijn met hun geest een ‘zelf’ hebben gecreëerd dat de touwtjes in handen heeft en het leven tot een puinhoop maakt. Als jij in jouw leven een patroon herkent-zoals dat je jezelf keer op keer in dezelfde frustrerende situatie bevindt-dan kun je er vergif op innemen dat dit patroon voortkomt uit je onbewuste overtuigingen.
Het goede nieuws is dat je je gedragspatronen kunt veranderen door je bewust te worden van die overtuigingen door ze aan het Licht te brengen. Dat is de manier waarop je van verslavingen kunt genezen, korte metten kunt maken met chronische stress, en je depressie achter je kunt laten.
Om een begin te kunnen maken met het werk dat nodig is om werkelijk gelukkig te worden, moeten we eerst een goed idee krijgen van wie we denken te zijn. En om erachter te komen wie je denkt te zijn kunnen we gebruik maken van je gevoelens van onvrede om zo een herinnering te herontdekken aan een incident uit je kindertijd dat leidde tot de vorming van een overtuiging. Dit en nog een aantal manieren kunnen we daarvoor aanwenden.
Dus wanneer je graag wil weten wie jij bent en je komt daar zelf niet achter, laten we dan een gratis afspraak maken zodat ik je alvast wat handvatten kan geven waar je mee aan de slag kan. Vul het contactformulier in of bel.
Stel niet uit wat je vandaag al kan veranderen!
Gevoel en verstand kun je het best in evenwicht hebben en houden wordt er wel eens gezegd maar niemand vertelt je hoe je dit kunt bereiken. En dit terwijl we allemaal weten dat er een relatie tussen deze twee ligt, het zogenaamde hart-hersensysteem.
Als het emotionele brein van slag raakt, wordt het hart ziek en raakt het uiteindelijk uitgeput. Maar deze relatie werkt naar twee kanten: het evenwicht in ons hart beïnvloedt constant onze hersenen.
Indien er een middel bestond dat die intieme relatie tussen hart en hersenen in harmonie kon brengen, zou dat positieve effecten hebben op het gehele organisme. Het zou het verouderingsproces vertragen, stress en vermoeidheid verminderen, een einde maken aan angstaanvallen en ons tegen depressies beschermen.
We zouden ‘s nachts beter kunnen slapen en we zouden overdag optimaal ons concentratievermogen en onze trefzekerheid kunnen benutten. Daardoor wordt het makkelijker om de toestand van ‘flow’ te bereiken oftewel ons welbevinden.
Het zou tegelijk een angstdempend middel en een antidepressivum zijn, alles in één. Als het bestond zouden alle artsen het voorschrijven en overheden zouden het vroeg of laat aan het water toevoegen.
Maar jammer genoeg bestaat dit middel (nog) niet. Er is wel een methode die binnen ieders bereik ligt die de voorwaarden lijkt te scheppen voor harmonie tussen hart en hersenen.
In plaats van maar voortdurend te proberen om ideale externe omstandigheden te bereiken, kunnen we beginnen het inwendige te beheersen, onze fysiologie. We voelen ons direct en automatisch beter wanneer we erin slagen de fysiologische chaos de baas te worden een zo hoog mogelijke coherentie te bereiken.
Zo verbeteren we onze relatie met anderen, ons concentratievermogen, onze prestaties en de resultaten die we boeken. De gunstige omstandigheden waarnaar we zo op jacht waren, zullen zich uiteindelijk gaan voordoen, maar nu haast als een bijeffect, een bijkomstig voordeel van hartcoherentie: als we eenmaal ons innerlijke wezen hebben weten te temmen, dan heeft de buitenwereld en wat daar gebeurt minder greep op ons.
Om dat te bereiken hoeven we ‘alleen’ maar te leren om hartcoherentie te beleven.
Wil je graag meer coherentie tussen je hart en hersenen en kun je daar hulp bij gebruiken, laten we dan een gratis afspraak maken waarin ik je al een aantal nuttige tips aan de hand kan doen. Vul nu het contactformulier in of bel 06-25036388
Allemaal hebben we van goedbedoelende ouders, leraren, geestelijken en anderen, dingen geleerd die ons als mens beperken. Eeuwenlang zijn van generatie op generatie veel van deze destructieve culturele conditioneringen doorgegeven en zozeer deel van ons leven geworden dat we ons er niet meer bewust van zijn. Het vergt enorm veel energie en bewustzijn om deze destructieve conditioneringen te herkennen en te transformeren in gedachten en gedragingen die waardevol voor en dienstbaar aan het leven zijn.
Deze transformatie vraagt dat we onze behoeften kunnen benoemen en contact met onszelf kunnen maken, wat alle twee moeilijk is in onze cultuur. Niet alleen hebben we nooit geleerd ons bewust te zijn van onze behoeften, ook worden we vaak aan culturele conditioneringen blootgesteld die dit bewustzijn juist actief blokkeren.
Zoals gezegd hebben we een taal geërfd die ten dienste stond van koningen en machtige elites in op overheersing gerichte samenlevingen. Alles werd in het werk gesteld om te zorgen dat het gewone volk zich niet bewust zou worden van zijn eigen behoeften en dat het volgzaam en onderdanig aan de overheid zou blijven.
In onze cultuur worden behoeften vaak als negatief en destructief beschouwd. Zo wordt een ‘behoeftig’ persoon gezien als iemand die zichzelf niet kan redden of onvolwassen is. Als mensen hun behoeften uiten, krijgen ze vaak het etiket ‘egoïstisch’ opgeplakt en het gebruik van het persoonlijk naamwoord ‘ik’ wordt soms gelijkgesteld met egoïsme of behoeftig zijn.
Geweldloze communicatie wil ons dieper bewust maken van de invloed die onze culturele conditionering op ons heeft door waarneming en oordeel te scheiden, door de gedachten of behoeften te onderkennen die onze gevoelens stimuleren en door onze verzoeken in duidelijk actietaal te uiten. Het is essentieel dat we ons van deze conditioneringen bewust worden, willen we ons eruit bevrijden.
Ben jij toe aan transformatie en wil je je graag los maken van al dat wat je niet meer dient, laten we dan een gratis online afspraak maken. Vul het contactformulier of bel.
Transformeerder JeZelf
We willen als coach graag van waarde zijn met name in deze verwarrende tijd. En ik zou kunnen vertellen dat ik het één op één contact met mijn klanten mis maar liever heb ik het over wat er wel is en wat nog wel kan zeker Nu de nood hoog is aan coaching of begeleiding.
Links en rechts wordt er van alles online aangeboden: workshops, lessen of zelfs groepstrainingen en dat is goed ook al zit er nogal wat kaft tussen het koren, het is allemaal vanuit een positieve intentie geboren.
We willen namelijk van waarde zijn voor mensen die het moeilijk hebben met de veranderingen die zich Nu voordoen en die nog wel een tijdje zouden kunnen duren.
Hierdoor zou je geneigd kunnen zijn om een persoonlijke verandering uit te stellen en voor je uit te schuiven maar het probleem blijft, van welke kant je het ook bekijkt.
Misschien kan het geen kwaad om eens online te gaan met een goede coach om te zien wat hij of zij voor je kan betekenen.
Want als alles verandert, verander dan alles! Maak gebruik van het aanbod voor een gratis corona crisis coaching-sessie, het enige wat dat kost is een beetje tijd voor kwaliteit.
Bel of vul het contactformulier in, ik zie je graag online!!!
Het gedrag van anderen kan wel de aanleiding zijn voor wat we voelen maar niet de oorzaak want we zijn nooit boos om wat iemand anders deed. We kunnen het gedrag van de ander als de aanleiding zien maar het is belangrijk om duidelijk onderscheid te maken tussen aanleiding en oorzaak. We gebruiken taal op allerlei manieren om onszelf wijs te maken dat onze gevoelens het resultaat zijn van wat anderen doen.
De eerste stap om te komen tot het volledig uiten van boosheid is ons te realiseren dat wat andere mensen doen nooit de oorzaak is van hoe we ons voelen. Er bestaan 4 verschillende manieren waarop we kunnen reageren op een negatieve boodschap:
We geven onszelf de schuld,
We geven anderen de schuld,
We worden ons bewust van onze eigen gevoelens en behoeften,
We richten ons op de gevoelens en behoeften van de ander.
Het mag duidelijk zijn dat boosheid ontstaat op het moment dat we voor optie 2 kiezen en de ander de schuld geven.
De oorzaak van onze boosheid ligt in ons denken ook al zijn we ons daarvan niet bewust. Als we contact hebben met onze behoefte dan hebben we contact met onze levensenergie. We kunnen dan sterke gevoelens hebben, er is geen boosheid. Boosheid is een gevolg van levensbevreemdend denken, dat geen verbinding heeft met onze behoeften. Het geeft aan dat we in ons hoofd iemand analyseren en veroordelen, in plaats dat we ons richten op onze behoeften en welke daarvan niet vervuld worden.
Ik zie alle boosheid als een gevolg van levensvervreemdend geweld oproepend denken. Aan alle boosheid ligt een onvervulde behoefte ten grondslag. Daarom kunnen we boosheid gebruiken als een waardevol signaal om onszelf wakker te schudden, om ons te realiseren dat we een onvervulde behoefte hebben, dat we op een manier denken die het onwaarschijnlijk maakt dat die behoefte zal worden vervuld. Het kost me veel oefening om steeds weer van ‘ik ben boos omdat zij….’ bewust te vervangen door ík ben boos omdat ik behoefte heb aan….’.
Wil je graag weten wat jouw boosheid jou wil vertellen laten we dan elkaar bellen. Of vul het contactformulier in dan maken we een online afspraak die vrijblijvend en gratis is maar die van onschatbare waarde voor jou kan zijn. Let’s meet online!
Uiteraard volg ik al weken het nieuws over het Coronavirus zoals het zich verspreid heeft van China naar de rest van de wereld en ervoor zorgt dat al die maatregelen die andere landen hebben toegepast zijn nu van toepassing zijn op mijn leven.
Logisch dat mijn bewegingsvrijheid ernstig beperkt wordt en dat me zelf het werken onmogelijk gemaakt wordt omdat dat niet verstandig is voor mezelf of voor de ander(en).
Ik kan er niet boos om worden integendeel ik leef mee met de mensen die het in het hart treft, zij die de ziekte hebben opgelopen en vechten voor hun leven en zij die vanuit de zorg voor het leven van deze mensen de klok rond knokken voor wat ze waard zijn want zorg dat komt uit je hart en dat is wat nu nodig is.
Natuurlijk kun je je druk maken over een wc-rol of over het feit dat iemand daar een hoop van in huis heeft moeten halen maar daar gaat het niet om. We doen wat we doen als we in paniek verkeren dat is een oerinstinct dat maar langzaam uitsterft.
En dan zijn er nog hele volksstammen die menen grappen te moeten maken over deze vreselijke ziekte. Ook dat is begrijpelijk want wij mensen willen alles graag luchtig houden en met humor proberen met een moeilijke situatie om te gaan.
De kunst zit hem voor mij in het niet oordelen maar mijn energie en focus te richten op dat wat nu onze aandacht het hardst nodig heeft. Zorgzaamheid voor de ander en het ontwikkelen van bewustzijn zodat we met deze uitdaging op een menswaardige manier kunnen omgaan en omzetten in iets positiefs.
Daar kunnen we alle liefde en kracht bij gebruiken, en het zal ons lukken!