Hoe kun je makkelijker van binnenuit leven?
Om dat beter te kunnen zou je de drie principes kunnen hanteren die je daarbij kunnen helpen. Het eerste principe is dat je erkent dat je emoties en gevoelens hebt en dat al je emoties en gevoelens van waarde zijn. Dat is voor mij nogal een worsteling geweest. Door het onbegrip vroeger en het oordeel dat het zelfzuchtig is om met jezelf bezig te zijn, moest ik veel van mijn emoties ontkennen of wegstoppen. Zo heb ik geleerd dat je niet mag huilen als jongen. Dat boosheid niet goed is en jaloezie een zonde is. Dat je vooral blij en dankbaar moet zijn. Vandaar dat ik altijd probeerde de lolbroek uit te hangen thuis. Als bepaalde gevoelens er niet kunnen zijn, kun je er ook niet naar luisteren. Je kunt niet met aandacht aanwezig zijn bij je gevoelswereld, terwijl je jezelf afvraagt: wat voel ik nu echt? Met als gevolg dat je steeds banger wordt voor je authentieke gevoelens. Het is niet de vraag of je gevoelens hebt, het is de vraag hoe je ermee omgaat. Het is van essentieel belang dat je ze erkent, ernaar leert luisteren en je unieke gevoelswereld hebt.
Het tweede principe is dat je woorden geeft aan wat er in je omgaat. Woorden die opborrelen vanuit je hart en niet de feitelijkheden weergeven, zoals ik dit als kind vroeger de volwassenen hoorde doen. Ik heb hierin veel moeten leren. Ik had (en heb nog weleens) de neiging te verwoorden wat ik dacht (denk) dat anderen willen horen. Ik vind het nog steeds niet gemakkelijk om kwetsbaar te zijn en die woorden te vinden die mijn gevoelens het dichtst benaderen, maar deze moeiten wegen niet op tegen de rijkdom die het verwoorden van mijn binnenwereld geeft. Taal die jouw binnenwereld uitdrukt is een heel rijke taal, die meer dan de moeite waard is te leren. Jouw belevingen, de door jou gekozen woorden zijn van grote waarde, want ze vertellen over wie jij bent; je wordt pas écht als je jouw leven verwoordt zoals dat in werkelijkheid is.
Er is nog een derde principe en dat gaat over ons lichaam. Met je lichaam geef je expressie aan je gevoelens: met je gezicht, je lichaamshouding en je gebaren communiceer je (non-verbaal) wat je voelt. Dankzij je lichaam kun je de ander aanraken en voelen. Je lichaam is de drager van je gevoelswereld en geeft deze gevoelens op verschillende manieren weer. Zo weet je buikgevoel dat er ‘iets niet pluis’ is en weet je hart hoe pijnlijk een verbroken relatie kan zijn. Je lichaam is superintelligent, want het onthoudt al je ervaringen: het heeft een ‘biografisch’ geheugen. Ik heb gemerkt dat het voor velen een openbaring is om zo naar hun lichaam te luisteren en hoe verrijkend de mogelijkheden zijn om meer over jezelf te ontdekken. Dankzij je lijf kun je spreken, denken, ordenen, plannen en in beweging komen. Daarom is erkennen van je lichaam met al zijn potenties en luisteren naar je lichaam zo belangrijk voor gevoelstaal.
Gevoelstaal gaat dus over deze drie elementen: luisteren naar je binnenwereld, luisteren naar je lichaam en woorden geven aan wat er in jou is. Dicht bij jezelf leven, vanuit jezelf, is de beste manier om je persoonlijke relaties te verdiepen. Je wilt niet meer gaan voor oppervlakkigheid maar voor écht contact. Ik geloof dat we hechte gemeenschappen kunnen bouwen als we ons unieke verhaal gaan delen: elkaar inspireren door het echte verhaal, zelfs als dit zo anders lijkt dan wat je vertrouwd is. Ik geloof in wonderen van ontMoeten.
